Koray, çalıştaya çağrı yaparak bitirdiği yazısında şöyle diyor:
"(...) Aslında her toplumsal sistemin bir “okuryazarlık sorunu” vardır. Fark, okuryazarlığa yüklenen içeriktedir. Bir sistemin çarkının döndürülebilmesi için, üretici güçlerin en önemli bileşenini oluşturan çalışan kesimlerin belli bir bilgi ve beceri birikimiyle donatılması gerekir. Öte yandan sistemin sürdürülebilirliği, temelinde yatan toplumsal ilişkilerin yeniden üretilmesine bağlıdır. Bu hedefe, yalnızca zor kullanarak ulaşılamaz. Sisteme ilişkin bir “toplumsal rıza”nın sağlanması ve sisteme olan itirazın marjinalleştirilmesi, bu açıdan yaşamsal bir öneme sahiptir.
O zaman tarihsel ömrünü doldurarak gericileşmiş bir sistemde okuryazarlık, sisteme seçenek yaratan değil, onu tamamlayan; aklı özgürleştiren değil, onu şekillendiren; yaratıcılığın önünü açan değil, onu kanalize eden bir nitelik kazanır. Aslında “sivil toplum” bu amaca yönelik olarak icat edilmiş bir kavramdır. “Sivil toplumculuğun” amacı, halkın etrafını çitlerle çevirerek onu iktidarın şekillendiği “politik toplum”dan uzak tutmaktan ibaret değildir. Amaç, bunun da ötesinde, “halkın aklını” çitlerle kuşatarak etkin biçimde denetim altına almaktır. “Sivil toplum kuruluşları”na sistem tarafından yüklenen görev de, sisteme seçenek yaratmanın önüne geçerek, onun tamamlayıcısı işlevini görmektir. (...)"
Yazının tümü için tıklayınız: "Okuryazarlık", Okuryazarlık mıdır?
